Zondag 28 september  Vandaag is de 14e dag van mijn avontuur. Bijna twee weken zijn er al verstreken. De tweede week ging wel met wat hobbels maar ik heb weer goede moed en heb zin in de nieuwe week. Ik ben dinsdag en woensdag ziek geweest en heb het grootste gedeelte van de dag op mijn bed gelegen, geslapen en boeken gelezen. Gelukkig ben ik nu weer helemaal opgeknapt! Ook heb ik deze week aangekaart dat ik mijn school te ver weg vond om drie maanden vol te houden. De school lag op ongeveer 1,5u reizen vanaf het vrijwilligershuis. Je diende hier op de Daladala te stappen naar stone town en vanaf daar een stuk door de stad lopen en een nieuwe bus pakken naar de school toe. Dat werd me gewoon allemaal een beetje te veel, iedereen weet ook dat ik hartstikke reis ziek ben dus dit houd ik niet zo lang vol. Gelukkig is er een oplossing. Ik kan vanaf maandag naar een nieuwe school op ongeveer een half uurtje fietsen van het vrijwilligershuis. Ik ben er vrijdag al heen geweest om me voor te stellen en het is een klein, armzalig schooltje met ongeveer 5 lokalen. Ze hebben er plastic stoelen en er zijn nauwelijks tafels om aan te werken. De school heeft wel boeken, die krijg ik maandag, maar niet ieder kind heeft een eigen school boek. Ik heb zin in de nieuwe uitdaging op deze school. Ik hoop dat ik de komende maanden de kinderen een hele hoop bij kan brengen. Ook hier ga ik aan de slag met Engelse les, maar ook ga ik weer wiskunde ( rekenen ) geven. Gelukkig is dat helemaal niet zo moeilijk, allemaal basisschool stof. Het is bijzonder om te zien hoe geliefd ik ben bij de kinderen. Ze weten wat je als blanke vrouw op hun school komt doen en ze willen heel graag leren omdat school hun enige kans is in de maatschappij. Dan voel ik me ook heel erg geliefd, als die kleine koters aan je arm hangen en allemaal je even willen aanraken of je aandacht willen. Het is zo aandoenlijk en ik zou zo zon kleine dondersteen meenemen naar Nederland. In de afgelopen dagen heb ik wel nagedacht over het onderwijs hier. Want hoe heb ik zelf Engels geleerd? Ik heb het geleerd van een Nederlandse docent die goed was in Engels. Maar dat is hier natuurlijk niet haalbaar, want ik spreek geen woord swahili. Ik denk dat er ook meer baat bij zou zijn als we de leraren hier Engels zouden leren in plaats van de kinderen. Want als de leraren hier goed en correct Engels spreken kunnen zij het overbrengen op de kinderen. Want nu worden de kinderen een paar zinnen aangeleerd, woorden aangeleerd waarvan ze de betekenis nauwelijks kennen. Op deze manier kunnen de kinderen nooit zelfstandig Engels toepassen. Dat merk ik ook als ik de kinderen een vraag probeer te stellen, die ze dan helaas niet begrijpen en dan is er niet echt communicatie. Ik ga proberen daar verandering in te brengen en ik ga op zoek naar een methode die misschien wel kan werken voor de kinderen. Ik heb mijn uitdaging gevonden! Tot gauw. Liefs Pamela